Sosyal Karşıtı Sosyal Medyada Sosyalleşme I - Christian Fuchs
Profesör Christian Fuchs'a göre; sosyal medya tedirginlik verici sonuçlarıyla beraber dijital kapitalizmin anahtar parçasıdır fakat daha fazla kamu hizmeti odaklı yaklaşım mümkündür ve denenmelidir.
Christian Fuchs
Westminister Üniversitesinde İletişim ve Medya
Araştırmaları Enstitüsü (CAMRI) ve Westminister İleri Araştırmalar Enstitüsü
(WIAS) Müdürü olan Fuchs, aynı üniversitede profesördür. Dijital Demagog: Trump
ve Twitter Çağında Otoriter Kapitalizm
(Pluto 2018) ve Sosyal Medya: Eleştirel Bir Giriş (Sage 2017, 2.baskı)
kitapları da dahil olmak üzere 400’den fazla yayını bulunmaktadır.
“Sosyal” Medya
Twitter kendini “şu anda insanlar
ne konuşuyor” olarak tanımlamaktadır. [1]
Facebook, “misyonunun topluluk inşa etme ve dünyayı birbirine daha yakın hale
getirme gücünü insanlara vermek olduğunu iddia etmektedir. Arkadaşları ve
aileleriyle bağlantıda olmak, dünyada olup bitenleri öğrenmek, önemli gördüğü
şeyleri ifade etmek ve paylaşmak için insanlar Facebook kullanmaktadır.”[2]
Sosyal medya şirketlerinin
kendilerini tanımlamalarına göre “sosyal” medya; ifade etme, paylaşma, iletişim
ve topluluk ile ilgilidir. Bu anlayış burjuva sosyal teorisinin sosyal
kavramı/nosyonu ile aynı çizgidedir. Fransız sosyolog Emile Durkheim’a göre
(1982: 59); sosyal, birey üzerinde “dışsal bir kısıtlama” getiren sosyal gerçeklik/toplumsal olgu anlamına gelir. Sonuç
olarak, her ifade etme sosyal olarak görülür. Çünkü başkasının düşüncelerine ve
davranışlarına dahil olur. Böylece Durkheimcı anlayışta, Facebook ve Twitter’da
her ileti –hiç kimse cevaplamasa bile- sosyaldir. Çünkü başkalarının
düşüncesine ve davranışlarına dahil olma potansiyeli vardır. Alman
sosyolog Max Weber (1978: 26) göre, eğer
eylem “başkalarının davranışı ile ilgili ve davranışlarına yöneliyorsa” sosyaldir.
Bu nedenle Weber için başkalarının tweetlerine, Facebook gönderilerine
kullanıcıların cevapları ve yorumları ölçüsünde Facebook ve Twitter sosyaldir.
Durkheimci ve Weberci sosyal anlayışı, sosyal medya şirketlerinin dünya
görüşleriyle uyuşmaktadır ve bu şirketlerin teknolojilerini sosyalin özü olarak
sunmaktadır: Facebook İcra Kurulu Başkanı (CEO/Chief Executive Officer) Mark
Zuckerberg 2011’deki bir röportajında Facebook’un “daha fazla insanla
bağlantıda kalma becerisini”[3]
teşvik ettiğinden “gerçek” sosyalliktir demiştir. Facebook Müdürü Sherly
Sandberg (COO/Chief Operating Office) aynı röportajda, Facebook’un “insanların
kullandığı sosyal teknoloji” olduğunu ve Facebook’un “herkes için her şeyin
daha sosyal olmasını” istediğini iddia etmektedir.
Sosyal Karşıtı Sosyal Medya
Başka bir vesileyle ticari sosyal
medya şirketleri stratejilerinin meşgul etme/bağlantı/paylaşma ideolojisini
yaydığını ileri sürdüm (Fuchs 2017: 122-
128, 273-277). Bunlar daha karanlık gerçekliğe işaret eden bir
ideolojidir: İdeolojiyi yayan birileri, gerçekliğe uymayan bir iddiada bulunur
ve güç yapısını gizlemek için gerçekliğin fiili durumundan uzaklaştırır.
“Sosyal” medya şirketleri, kendilerinin sosyal olmayanı ve sosyal karşıtını iyileştirmek
için sosyal olduklarını iddia ederler.
Cambridge Analytica skandalı
“sosyal medyanın” sosyal karşıtı karakterine ilişkin kanıt niteliğindedir:
2013’de Cambridge Üniversitesinden Nörolog Aleksandr Kogan, Facebook’da kişilik
testi yapmak için Facebook geliştirici platformunu kullanmaya başladı. Bu yolla neredeyse 90 milyon kullanıcının
kişisel verisini topladı ve bu veriler sağ kanat ideologlarından Steve
Bannon’un Başkan Yardımcısı olduğu Cambridge Analytica’ya satıldı. Bannon daha
sonra Donald Trump’ın Beyaz Saray baş stratejisti oldu. Cambridge Analytica
verileri seçim kampanyasındaki politik reklamları kişiselleştirmek için
kullandı. Bu hareket yaygın olarak demokrasiyi manipüle etme girişimi olarak
değerlendirildi. Sonuç olarak, yorumcular Facebook’un sosyal karşıtı ve sosyal
olmayan karakteri hakkında konuşmaya başladı. Örneğin Financial Times (2018)
birden “sosyal karşıtı ağ”dan bahsetti.
Ana akım kamusal alanın birden
sosyal medya karşıtlığını keşfi sorunu; aynı yorumcuların, uzmanların ve
medyanın yıllardır her şeyi dönüştürecek ve daha iyi hale getirecek en yeni ve büyük
şey olarak sosyal medya şirketlerini göklere çıkarmasıdır. Doğasında var olan sosyallik karşıtlığını ve
dijital kapitalizmin içine eklemlendiğini göz ardı ettiler.
2018 sadece Cambridge
Analytica/Facebook-skandalının patlak verdiği yıl olmadı ayrıca Karl Marx’ın
iki yüzüncü yıl dönümünü kutladık. Karl Marx ve onun teorisi “sosyal” medya
şirketlerinin ve dijital kapitalizmin sosyal olmayan ve sosyal karşıtı
karakterini ortaya çıkarmak için en güçlü araç durumundadır (Fuchs 2017).
1844 Ekonomik ve Felsefi El
Yazmaları Marx’ın (1844) erken dönem
felsefi çalışmasıdır. Çalışmada yabancılaşma
kavramını/nosyonunu oluşturarak sosyal karşıtı sistem olarak kapitalizmin
eleştirisini çok güçlü formüle etmektedir.
Marx için insanlar sosyal varlıktır. Çünkü sosyal hayatı ve toplumu
birlikte üretmektedirler. Bu nedenle sosyal üretim insanların sosyal
karakterini inşa eder: “ Bana sosyal üretimi sadece olarak eylemlerimin
materyali vermez (düşünürün faal olduğu dil bile): benim kendi varlığım sosyal faaliyettir ve bu
nedenle kendimden yaptığım, kendimden toplum için yaptığım ve sosyal varlık
olarak kendilik bilinciyle” (Marx 1844:298). Birey sosyal varlıktır. Doğrudan yaşamın toplumsal dışavurumları öyle görünmese bile başkalarıyla beraber
yerine getirilmiştir.- bu nedenle sosyal
yaşamın bir ifadesi ve onayıdır. İnsanların
birey ve tür yaşamı farklı değildir.
Buna karşın –ve bu kaçınılmazdır.- bireyin varoluş tarzı türlerin yaşamının daha
genel veya daha özel tarzıdır. Veya türlerin yaşamı, daha özel veya daha genel bireysel yaşamdır (Marx 1844:299). İnsanların sosyal niteliğini vurgulamak için, Marx ayrıca türlerin
varlığı (Species-Being/Gattungswesen)
olarak insanların varlığından bahseder.
Marx, egemenlik ve sosyal
yapıların çağdaş toplumdaki insan varlığı ile onun sosyal varlığı arasında
boşlukla sonuçlandığını iddia ederek Hegel’i materyalist açıdan yorumlar.
Kapitalizm insanların varlığının ve özünün kimliğini inşa etmez. Kapitalizm insanları
sosyal doğasına yabancılaştırır. Yabancılaşma (alienation) kapitalizmin sosyal
olmayan ve sosyal karşıtı niteliğini inşa eder. Marx
(1844:321) iş bölümü, sınıf yapısı ve meta değişiminin “sosyal olmayan, özel
çıkarlar” tarafından toplumdaki egemenliğine yol açtığını savunmaktadır. Sonuçta,
dört tür yabancılaşma vardır (Marx 1844:276-277): 1) İnsanın doğaya
yabancılaşması 2) İnsanın kendi bedenine ve aklına, kendi öznelliğine
yabancılaşması 3) İnsanın “kendi emeğinin ürününe, hayat etkinliklerine
yabancılaşması” (Marx 1844:276-277) ve ayrıca başka insanlara ve topluma
yabancılaşması. Yabancılaşmış yapılar ve toplumlarda, insanlar kendi
ürettikleri ve birlikte ürettikleri şeyleri, yapıları, kaynakları ve sosyal
ilişkileri kontrol etmez.
Marx’ın yabancılaşma kavramı/nosyonu;
sadece ücretli emeğin, üretim araçlarının özel mülkiyetinin, insanların
ekonomide birlikte ürettikleri şeylerin sahipliğine ekonomik olarak
yabancılaşmasının ve bunların sermaye tarafından sahiplenilmesinin eleştirisi
değildir. Ayrıca, insanların hayatlarını yöneten koşulları belirleme kontrolüne
ve etkisine yabancılaştıran politik sistemlerin ve kurumların eleştirisidir.
Yabancılaşma eleştirisi ekonomik ve politik hâkimiyetin eleştirisi ve politik
ile ekonomik demokrasi talebidir.
./..
[1]
https://about.twitter.com, Erişim, 24 Nisan 2018.
[2] https://newsroom.fb.com/company-info/,
Erişim 24 Nisan 2018.
[3] http://sreetips.tumblr.com/post/12476985572/facebook-charlie-rose-interviews-markzuckerberg
Yorumlar
Yorum Gönder